Σαν χθες έφυγε ο σπουδαίος Χαλκιδέος εικαστικός Δημήτρης Μυταράς
Υπήρξε ένας ανήσυχος και δραστήριος ζωγράφος και σκηνογράφος ιδιαίτερα αγαπητός τόσο στους εικαστικούς κύκλους όσο και στον απλό λαικό κόσμο.
Ο Δημήτρης Μυταράς, ζωγράφος και σκηνογράφος, γεννήθηκε στην Χαλκίδα, το 1934 και έφυγε από την ζωή 16 Φεβρουαρίου του 2017, σε ηλικία 82 ετών. Παρά το ότι ήταν πολύ μικρός το 1940, η εμπειρία του πολέμου τον ωρίμασε και του έδωσε ένα σπάνιο μάθημα ζωής. Σπούδασε ζωγραφική στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1953-1958) έχοντας καθηγητές τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε σπουδές στη σκηνογραφία στην “École Supérieure des Arts Décoratifs” καθώς και εσωτερική διακόσμηση στη “Métiers d’Art” στο Παρίσι (1960-1964) με υποτροφία του Ι.Κ.Υ.
“Είμαι ένα πολιτικό άτομο” είχε αναφέρει στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει σε εκπομπή της Ε.Ρ.Τ.
“Το δικό μου μήνυμα είναι η αγανάκτηση. Είμαι ένας ήπιος άνθρωπος αλλά όταν ζωγραφίζω η γραφή μου πιστεύω ότι έχει μια ένταση τέτοια, εκδηλώνει δηλαδή μια αγανάκτηση συνέχεια, ειδάλλως δε μπορώ να ζωγραφίσω. Ό,τι με ενοχλεί προσπαθώ να το ξορκίσω.Γιάυτό και στη δικτατορία έκανα μία δουλειά ενάντια στη δικτατορία και δεν είχα καταλάβει πόσο επικίνδυνο ήταν.”
Όπως έχει αναφέρει ο ίδιος σε συνέντευξη του :
«Πολιτισμός χωρίς παιδεία δεν υπάρχει».
Πολιτισμός είναι να βλέπεις πως περνά πεζός και να σταματάς με το αυτοκίνητο για να περάσει, και να πετάς στο σωστό κάδο τα σκουπίδια για ανακύκλωση.
Πολιτισμός υπάρχει όταν οι άνθρωποι με αναπηρίες μπορούν να βγουν από το σπίτι τους, γιατί η πόλη τούς παρέχει τις δυνατότητες να περπατήσουν με το καροτσάκι τους. Πολιτισμός χωρίς παιδεία δεν υπάρχει.
Μόνο μέσω της παιδείας διαμορφώνεις ηθική υπόσταση. Το πρόβλημα της χώρας μας είναι η παιδεία, και το ελάττωμα του Έλληνα είναι η διχόνοια.
Απόσπασμα από συνέντευξη του Δημήτρη Μυταρά στη Μαρία Ανδρέου, για την εφημερίδα Παρόν.
