Ήταν ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες.
Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937, είτε στην Αλεξάνδρεια ή όπως θέλουν άλλες πληροφορίες στο χωριό Άγιοι Βαβατσινιάς της επαρχίας Λάρνακας,για να μεταναστεύσει αργότερα με την οικογένειά του στην Αλεξάνδρεια προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Ο πατέρας του Ανδρέας Λοΐζος ήταν παντοπώλης και η μητέρα του Δέσποινα Μανάκη είχε καταγωγή από τη Ρόδο. Μαθητής ακόμα γράφεται στο Ωδείο, για να μάθει βιολί. Λίγο αργότερα, θα αλλάξει μουσικό όργανο και θα καταπιαστεί με την κιθάρα. Αποφοίτησε από το Αβερώφειο Γυμνάσιο το 1955 και έφτασε στην Αθήνα για να συνεχίσει τις σπουδές του. Γράφτηκε στην Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ωστόσο στις αρχές του 1956 εγκαταλείπει τη σχολή και ξεκινά τη φοίτησή του στην Ανωτάτη Εμπορική. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα ο Μάνος Λοΐζος θα φοιτήσει και στην Σχολή Βακαλό θέλοντας να σπουδάσει ζωγραφική.
Το 1958, μετακομίζει από την Κυψέλη όπου ζούσε, στη Νέα Σμύρνη. Τότε θα αρχίσει να ανακαλύπτει το νέο μουσικό κύμα με τις παρεμβάσεις του Μάνου Χατζιδάκι, αλλά και την αποδοχή που είχε το ρεμπέτικο. Το 1960 θα εγκαταλείψει τις σπουδές του. Γνωρίζει πια πως πρέπει να αφοσιωθεί στη μουσική. Κάνει διάφορες δουλειές για να επιβιώσει. Γίνεται γκαρσόνι σε ταβέρνα της Κω, δουλεύει ως γραφίστας και διακοσμητής και τον Απρίλιο του 1962 γίνεται ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής (ΣΦΕΜ), με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και την προβολή νέων δημιουργών. Την εποχή εκείνη ο Μάνος Λοΐζος φιλοξενείται σε μια φίλη που εργάζεται στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και αυτή θα τον συστήσει στον Μίμη Πλέσσα. Με τη μεσολάβηση του τελευταίου στη δισκογραφική εταιρεία, ο Μάνος Λοΐζος θα ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι, το “Τραγούδι του δρόμου” από ένα ποίημα του Λόρκα. Το κομμάτι θα ερμηνεύσει ο Γιώργος Μούτσιος.
Ο Μάνος Λοΐζος θα αναλάβει τη διεύθυνση της χορωδίας του Σ.Φ.Ε.Μ. και με αυτή συμμετέχει το καλοκαίρι Μάνος και Μυρσίνη Λοΐζου στις παραστάσεις της μουσικής επιθεώρησης του Μίκη Θεοδωράκη “Όμορφη Πόλη” που ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Πάρκ. Εκεί θα γνωρίσει και τη Μάρω Λήμνου και το 1965 θα παντρευτούν. Ένα χρόνο αργότερα θα έρθει στον κόσμο η κόρη του Μυρσίνη. Το 1964 θα γράψει “το Ακορντεόν”, τον “Στρατιώτη”, και τον “Γ΄ Παγκόσμιο” τραγούδια που θα αποτελέσουν σύμβολο των αγώνων του Ελληνικού λαού.
Το 1967, με το πραξικόπημα ο Μάνος θα καταφύγει στην Αγγλία προκειμένου να γλυτώσει τη σύλληψη και θα επιστρέψει στην Ελλάδα 6 μήνες μετά. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος είναι ο άνθρωπος που θα του παρέχει καταφύγιο αλλά και την ευκαιρία να βρεθούν οι δύο άνδρες καλλιτεχνικά. Σε σύντομο διάστημα θα κυκλοφορούσαν έναν σπουδαίο δίσκο που ονομάστηκε «Ο Σταθμός» από τον οποίο ξεχώρισαν, εκτός από το ομώνυμο τραγούδι, το «Παλιό Ρολόι» και το «Δελφίνι Δελφινάκι». Το 1971, ο Μάνος Λοΐζος θα γράψει μουσική για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού “Ευδοκία”, ενώ θα ηχογραφηθεί και το τραγούδι του “Αχ χελιδόνι μου” με τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα. Στις 17 Νοεμβρίου του 1973 συλλαμβάνεται. Οι χωροφύλακες του τμήματος της Νέας Ιωνίας, δεν δίστασαν να τον σύρουν μπροστά στην κόρη του και να τον οδηγήσουν στη φυλακή. Εννέα μέρες μετά θα αφεθεί ελεύθερος. Το 1974 η Χούντα πέφτει. Ο Μάνος Λοΐζος είναι ελεύθερος να ηχογραφήσει τα τραγούδια που του είχε απαγορεύσει η λογοκρισία, και να βγάλει στο τέλος του χρόνου το δίσκο “Τα Τραγούδια του Δρόμου”.
Τον Οκτώβριο του 1981 ο Μάνος Λοϊζος εισάγεται στο Γενικό Κρατικό με περικαρδίτιδα, νεφρική ανεπάρκεια και πίεση. Θα βγει με την υγεία του κλονισμένη. Τον Ιούλιο του ’82 παθαίνει εγκεφαλικό και νοσηλεύεται για ένα μήνα. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, ταξιδεύει για νοσηλεία στη Μόσχα, όπου στις 7 Σεπτεμβρίου υφίσταται δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο. Θα φύγει από τη ζωή δέκα ημέρες αργότερα στις 17 Σεπτεμβρίου του 1982. Ο τελευταίος δίσκος του τα “Γράμματα στην Αγαπημένη” σε στίχους του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ με απόδοση στα ελληνικά του Γιάννη Ρίτσου θα κυκλοφορήσει ένα χρόνο μετά.
