Ο χρόνος, η πέτρα, το φως και η ανασκαφή στην περίπτωση του φωτογράφου και ντοκιμαντερίστα Ιωάννη Σπηλιόπουλου συνδέονται με μια νοερή αλλά και φυσική γραμμή. Φέτος, και στο πλαίσιο του 18ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ (docfest) στη Χαλκίδα που έριξε “αυλαία” πριν από λίγες μέρες, παρουσίασε στο Πανόραμα των ντοκιμαντέρ το “Ανασκάπτοντας την αρχαία Κύθνο” ακολουθώντας τα ίχνη του γνωστού Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Αλέξανδρου Μαζαράκη – Αινιάν, αποδεικνύοντας ότι η οπτικοποίηση μιας έρευνας, και δη αρχαιολογικής, είναι ένα όραμα με πολλές προεκτάσεις. Η Ανήσυχη Πένα συνάντησε τον Ιωάννη Σπηλιόπουλο σε έναν μικρής διάρκειας διάλογο, βλέποντας μέσα από τα δικά του μάτια το όραμα αυτό.
Αγαπητέ κ.Σπηλιόπουλε, σας ξανασυναντώ έναν χρόνο μετά την παρουσία σας στο docfest στη Χαλκίδα με την ταινία σας “Πέτρα και Χρόνος: Ξερολιθιές της Κύθνου”, με τη νέα σας ταινία “Ανασκάπτοντας την αρχαία Κύθνο”. Μου είχατε πει τότε, ότι το αρχικό σας ερέθισμα είναι η διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύθνου. Τι ακριβώς άλλαξε μέσα σ΄αυτό το χρονικό διάστημα, υπήρξε κάποια εξέλιξη;
Εξακολουθώ να ασχολούμαι με την Κύθνο. Για το ντοκιμαντέρ ”ΑΝΑΣΚΑΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΚΥΘΝΟ” να σας πω ότι ήταν υποχρέωσή μου να οπτικοποιήσω ένα μέρος από το τεράστιο έργο του καθηγητή Αλέξανδρου Μαζαράκη -Αινιάν, το οποίο συνεχίζεται, όπως αντίστοιχα και το ντοκιμαντέρ, το οποίο θα συνεχιστεί και αυτό με τις νέες ανακαλύψεις του καθηγητή. Να σας πω ότι ήταν τιμή μου η εμπιστοσύνη του καθηγητή να αναλάβω αυτό το έργο.
Φέτος, το ντοκιμαντέρ σας του οποίου έχετε την παραγωγή, τη σκηνοθεσία και τη διεύθυνση φωτογραφίας, εξετάζει μια ανασκαφή στο ίδιο νησί που διεξάγεται είκοσι ολόκληρα χρόνια από τον κ, Μαζαράκη – Αινιάν. Είναι ίσως η συνέχεια του πρώτου σας ντοκιμαντέρ;
΄Οχι, δεν έχει να κάνει με τις ξερολιθιές. Αυτή τη φορά με την έναρξη της λειτουργίας αρχαιολογικού μουσείου στην Κύθνο σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ ωραίο να συνδυαστεί με την δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ που θα έδειχνε την ιστορία των ανασκαφών του καθηγητή. Ακόμα, πώς έρχονται στην επιφάνεια τα ευρήματα τα οποία κοσμούν το μουσείο της Κύθνου. Δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να επισκεφτούν το πεδίο της ανασκαφής και μέσω του ντοκιμαντέρ πήραν μια ιδέα για το έργο του.
΄Eχουν αναπτυχθεί συναισθηματικοί δεσμοί ανάμεσα σ΄εσάς και τους εκεί κατοίκους; Η επιμονή σας να αναδείξετε τον τρόπο ζωής τους και το αρχαίο παρελθόν τους, με οδηγεί να συμπεράνω ότι πρόκειται για μια σχέση η οποία εξελίσσεται σε ενδελεχή έρευνα του Κυθνιώτικου πολιτισμού..
Ακριβώς έτσι. ΄Εχω την απόλυτη συμπαράσταση και βοήθεια των κατοίκων και του Δήμου Κύθνου. Ακολουθούν και άλλα ντοκιμαντέρ για τους παραδοσιακούς μουσικούς του νησιού, για τα αρχαία και σύγχρονα μεταλλεία του και ακόμα ενα ντοκιμαντέρ – έκπληξη που θα το ανακοινώσω σύντομα.
Διαβάζω στη σελίδα σας ότι έχετε ταξιδέψει στο Θιβέτ, τη Μογγολία, το Πακιστάν και άλλες χώρες και έχετε συνεργαστεί με το Ολλανδικό κρατικό κανάλι ΝPΟ για μια σειρά ντοκιμαντέρ. Πόσο περιπετειώδης είναι ο δρόμος της παραγωγής ενός ντοκιμαντέρ που συνδέεται με ξένους πολιτισμούς και κουλτούρες, τι δυσκολίες συναντά στην ολοκλήρωσή του;
΄Ολα έχουν να κάνουν με την οργάνωση. Σε μια οργανωμένη παραγωγή μπορεί να εργάζονται πάνω από τριάντα άνθρωποι διαφόρων ειδικοτήτων. Στα ντοκιμαντέρ που δημιουργώ εγώ, φυσικά, αυτό είναι ανέκδοτο. Για να σας απαντήσω στα πιο πάνω, να σας πω ότι πιο πολλές δυσκολίες αντιμετωπίζω εγώ για την παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ για την Κύθνο, από την οργανωμένη παραγωγή ενός λαογραφικού ντοκιμαντέρ στο Νεπάλ πχ.
Σας ευχαριστώ πολύ και ραντεβού του χρόνου στο docfest.
