Επιμέλεια : Κατερίνα Γιαμά
Χθες το βράδυ έπεσε η “αυλαία” του 3ου Φεστιβάλ “ΑμεΑ και Τέχνη” στη Χαλκίδα.
Χθες, 3 Δεκεμβρίου που ήταν η “Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία” η ηθοποιός – εμψυχώτρια της ομάδας θεάτρου του Πανευβοϊκού Συλλόγου Γονέων. Κηδεμόνων και Φίλων ΑμεΑ μίλησε στην Ανήσυχη Πένα πάνω στη σύγχρονη οπτική των ΑμεΑ για την Τέχνη
Αγαπητή Σοφία, σε ξανασυναντώ μετά από την τελευταία μας συζήτηση στην Ανήσυχη Πένα. Kάτω από ποιες συνθήκες οδηγούμαστε για τρίτη φορά σε ένα Φεστιβάλ με θέμα “ΑμεΑ και Τέχνη”;
Το πλαίσιο στο οποίο δημιουργούμε όλα αυτά τα χρόνια στο σύλλογο ‘’Ανθρωπος -Ελπίδα- Πολιτισμός’’ είναι ιδιαίτερα σταθερό και υποστηρικτικό για τα παιδιά και για εμάς τους δασκάλους. Οι συνθήκες διαφέρουν κάθε φορά. Το προηγούμενο 2ο φεστιβάλ με θέμα ‘’Η αναπηρία στην κοινωνία’’ έγινε μέσα στην περίοδο της πανδημίας και ένα μεγάλο μέρος των δράσεων μεταδόθηκε διαδικτυακά. Φέτος έχουμε περισσότερη ελευθερία στην έμπνευσή μας γιατί μπορούμε να παρουσιάσουμε ζωντανά τις δράσεις μας. Νιώθουμε κάπως σαν να βγήκαμε πάλι στο φως! Η διοργάνωση του 3ου φεστιβάλ με θέμα ‘’Τέχνη και αναπηρία’’, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, είναι ανάγκη ζωτικής σημασίας για όλους μας και κυρίως για τα παιδιά. Είναι συστατικό της εξέλιξής τους. Αφορά την ίδια τους την ζωή.
Η “Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρίες”(3 Δεκεμβρίου) μας βρίσκει φέτος πιο ενισχυμένους ως προς την κατανόηση ότι τα άτομα αυτά έχουν τη δική τους θέση στην κοινωνία ή πιο αδύναμους σε δομές και κρατική υποστήριξη;
Δεν ξέρω αν μας βρήκε πιο ενισχυμένους αλλά σίγουρα μας βρίσκει πιο συνειδητοποιημένους και ευαισθητοποιημένους. Καθημερινά είναι περισσότερα τα συμβάντα εκείνα που έχουν θετικό πρόσημο .Οι πολίτες έχουν αρχίσει να βλέπουν και να αφουγκράζονται τα άτομα με αναπηρία περισσότερο από ό,τι παλαιά. Και από πλευράς φορέων και της πολιτείας γίνονται προσπάθειες. Έχουμε όμως ακόμα δρόμο. Αν όμως ο καθένας από εμάς κατανοήσει τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και το δείχνει έμπρακτα, αυτομάτως γίνεται μέρος του συνόλου που φροντίζει τους ευάλωτους συνανθρώπους μας και το σύνολο των ατόμων γίνονται ενεργοί πολίτες που αποτελούν την πολιτεία. Το άτομο έχει ευθύνη αλλά και δύναμη!!!!
Σε γνώρισα μέσα από τον Πανευβοϊκό Σύλλογο Γονέων.Κηδεμόνων και Φίλων ΑμεΑ “΄Ανθρωπος – Ελπίδα – Πολιτισμός”. Ποιος είναι ο ρόλος σου τώρα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ και πόση απήχηση πιστεύεις ότι θα έχει στα μέλη του Συλλόγου αλλά και στο ευρύτερο κοινό;
Στον σύλλογο ‘’Άνθρωπος – Ελπίδα -Πολιτισμός’’ βρίσκομαι και δημιουργώ από το 2001 . Μεγαλώνω μαζί με τα παιδιά που μία μεγάλη ομάδα βαδίζει μαζί μας από τότε. Στην πορεία των χρόνων προστίθενται και νέα μέλη. Ο ρόλος μου όλα αυτά τα χρόνια είναι να διδάξω το μάθημα του θεάτρου και να δημιουργώ παραστάσεις μέσα από αυτοσχεδιασμούς ή κλασικά κείμενα. Τα τελευταία χρόνια μαζί με τον νέο μου συνεργάτη Γιάννη Τζέμη και τον καταξιωμένο φωτογράφο και κινηματογραφιστή Γιώργο Ζαφειρίου δοκιμάσαμε και την γλώσσα του κινηματογράφου. Δημιουργήσαμε 2 ταινίες μικρού μήκους εξερευνώντας και άλλα εκφραστικά μέσα των παιδιών και δικά μας. Πιστεύω ότι το κοινό μας νιώθει ασφάλεια με τη σταθερότητά μας, περιμένει με λαχτάρα ό,τι νέο και είναι αρκετά ευαίσθητο ώστε να κρίνει σωστά. Αν δεν υπήρχε ανταπόκριση, εγώ προσωπικά δεν θα μπορούσα να εμπνευστώ και να δουλέψω. Η αποδοχή μου δίνει δύναμη να συνεχίσω.
Η δράση του εν λόγω Συλλόγου έχει περάσει από ..σαράντα κύματα. Ποια είναι η προσωπική σου εκτίμηση σε σχέση με την πολιτιστική προσφορά του που εκτιμώ ότι είναι εξόχως ποιοτική;
Ο σύλλογος “Άνθρωπος -Ελπίδα – Πολιτισμός”με πρόεδρο την κ. Ειρήνη Μερτζιάνη, μια φωτεινή προσωπικότητα και όλα τα υπόλοιπα άξια μέλη του, προσφέρει αρωγή πολλά χρόνια ακούραστα και ουσιαστικά στα παιδιά με αναπηρία. Εκτός από τις καλλιτεχνικές δράσεις και τους αθλητικούς αγώνες [Special Olympic] που τα παιδιά λαμβάνουν μέρος , βοηθά τους γονείς των παιδιών προσφέροντας στήριξη καθώς και ιατρική και νομική κάλυψη, αν παραστεί ανάγκη. Θαυμάζω και σέβομαι τα μέλη που αφιλοκερδώς προσφέρουν όλα αυτά τα χρόνια και καλώ νέα μέλη να έρθουν κοντά μας να γευτούν την χαρά του εθελοντισμού και να γνωρίσουν την αξία του.
Τι θα συναντήσουμε λοιπόν στο φετινό Φεστιβάλ; Συνάντησες μέχρι στιγμής ανταπόκριση από τα ΑμεΑ – μέλη του συλλογου;
Στο 3ο φεστιβάλ με τίτλο ‘’Τέχνη και Αναπηρία’’ θα παρακολουθήσουμε ομιλίες με θέμα την συμπερίληψη, Ρομποτική και Αμεα , Δράσεις με θέμα την Δραματοθεραπευτική προσέγγιση εφήβων Αμεα, εργαστήριο εικαστικών, ομιλίες με θέματα ψυχικής υγείας καθώς και θεατρική παράσταση, χορό και προβολή ταινιών.
Ποιο είναι το φετινό μήνυμα προς την κοινωνία όταν η τέχνη είναι από μόνη της μια διαδικασία δημιουργική αλλά επίπονη και όχι απαραίτητα αποδεκτή και κατανοητή;
Τέχνη και Αναπηρία….δυο λέξεις στο πρώτο άκουσμά τους αντίθετες…. Όχι όμως .. Τέχνη σημαίνει ελευθερία, κάλος, δημιουργία, έκφραση, κοινωνικοποίηση ,άνθρωποι, συναίσθημα, αλήθεια. Τα άτομα με αναπηρία έχουν προνομιακή σχέση με όσα συνθέτουν την πρώτη ύλη της τέχνης. Είναι άγραφο χαρτί, πηλός που πλάθεται. Είναι η φωνή τους, η έκφραση όσων δεν μπορούν να εξωτερικεύσουν. Η τέχνη κυοφορείται μέσα τους, απελευθερώνεται και δημιουργεί το καλλιτεχνικό έργο. Δεν υπάρχει τέλεια τέχνη αφού δεν υπάρχει τέλειος άνθρωπος. Αυτό την κάνει μοναδική και πολύτιμη για την ψυχική και σωματική μας υγεία. Η τέχνη είναι η εσωτερική μας φωνή που εκφράζει την δική μας αλήθεια. Αυτήν που πρέπει να κοινωνούμε στους άλλους.
Πηγή: Ανήσυχη πένα
